کلـافم با حرارت بدنم ، به تو میدم علامت // همه کارامو گذاشتم برا بعد

بد عادت شدم نیا عیادت من // من ترسم برادر مرگ ، رفتم فرا تر از درد

هستم در حالت جنگ // اما خستم درا بستس

ورس 1

رسیدم به نقطه ی جوش ، میخوام برم به یه نقطه ی دور // که نخورم غصه ی پول مثه آدمای بزدلِ ! پوچ

بخورم قرص روانی ، برم تو شهرک و پورشه سواری // خانوم بازی کنم ، شبا مست کنم ، پولامو خرج داف و بنگ کنم

دیگه حتی نمیترسم و مراعات آدما رو نمیکنم // هنوزم احساساتم رقیقه و اونا فک میکنن که بی جنبــم

مدام از خونمون میزنم بیرون و بیشتر از 10 دقه // مغزم اجازه نمیده کنارت بشینه مثه مترسک ازم میترسن

من هم اجازه نمیدم وارد حریمم بشن // من واسه تو غریبم پســر

تو دنبال من میگردی و منم دنبال یه مشت حقیقتِ تلخ // من دنبال عادی بودنم ، رفیقام میخوانم واسه خاکی بودنم

فکـر خدافظی از این رپ لعنتی میزنه گاهی تو سرم

کروس

کلـافم با حرارت بدنم ، به تو میدم علامت // همه کارامو گذاشتم برا بعد

بد عادت شدم نیا عیادت من // من ترسم برادر مرگ ، رفتم فرا تر از درد

هستم در حالت جنگ // اما خستم درا بستس (2)

ورس 2

دهه ی 80 رفت ، روزای خوبمو نشمردم // درد خوردم و زخم شستم ، سر خوردم و افسردم

همه ی روزای اوج من تو وطنم حسرت بود // من این روزا نمیتونم خودمو گول بزنم با چن خط پودر !

عصبی بودنو حس میکنی وقتی میخوایم با هم عکس بندازیم // جلو من شروع میکنی فحش دادن و بد گفتن از زدبازی

دوس داری منو دست بندازی ، میخندی وقتی من امضا میدم به دوستت // چونکه شک بم داری

برا من یه خط کش داری ، هی منو آنالیز کن // بعد بگو میره بالا پیــــشرو ، سر تکون بده با ما

میکرو بدو برو پیش مامانیت تو بهتره فحش ندی // چون من مستقیم ببینمت مشتری مشت زنی میشی تویِ مبتدی

گـُه زدی تو رپ مثه پشت سری ، کودنی بابا لقممی // میدم صب به اوج علی تو رو بخوره با سس سریع

با ما دشمنی چون ما خوفتریم مثه مایکل جردن // گل زدین منو دور زدین اما هول نشین ، ترامادول نزن و خودزنی نکن غربتی

منتهی میشی به من دزدکی ، اینه آخرش // تو کُک زدی ، رضا باز تره مخش ، باز تره تورو کاشتتت همون 10 سال پیش

و 3 دفعه سر تو داد زده ، مثه واکسنِ اون عرق آسترش // که هار نشه ، وگرنه میبینی همه ی آدمای بدو مثه تو دار زده

کروس

کلـافم با حرارت بدنم ، به تو میدم علامت // همه کارامو گذاشتم برا بعد

بد عادت شدم نیا عیادت من // من ترسم برادر مرگ ، رفتم فرا تر از درد

هستم در حالت جنگ // اما خستم درا بستس

ورس 3

من آدم بدی نیستم ، میدونی معروفم به قوی زیستن // اما تا کی باید این شرایط بدو با نیشخند طبیعیش کرد

بیشتر از 2 ساله که درست به مادر خودم سر نزدم // مدام رفیقام بیرون خونه مراقبمن که گند نزنم

من در عجبم که در لجنم ، خدا مگه به کی بدی کردم ؟ // چرا وقتی من خوبتر میشم اوضاع میشه از این بد تر ؟

فشار پایین و ترس ، یه جایِ تاریک و تنگ // ستاره مدال خالیشو کند ، اونا پرتن تو تاریخ و رفت مثه آبی تو برف

چقده شبیه هم شدیم ، تو غربته کشور خودمون // یه علیله غریبه الکلی

اگه طبیب ُ ضریب 100 کنی میشه غول دکتر بام // پول کس کن ، که با آمپول کس خلت میکنه میگه آروم شو

بــــرو چه آسون خوب شدم من // آروم شدم آره ... الان تو فضام ... دکتــــــر

من 2 ساعت دیگه باز خون شر شر میکنه تو مغزم // قل قل میکنه معده اثنی عشرم

کروس

کلـافم با حرارت بدنم ، به تو میدم علامت // همه کارامو گذاشتم برا بعد

بد عادت شدم نیا عیادت من // من ترسم برادر مرگ ، رفتم فرا تر از درد

هستم در حالت جنگ // اما خستم درا بستس (2)


اوتــرو

آه ... 021 رکورد ... آهنگساز پیـــشرو ... کلافـــگی ... هه هه ... تـــهران